Z uwagi na obostrzenia sanitarne związane z Covidem-19 które obowiązują do 16 grudnia 2021 r. wernisaż 61. Dorocznej wystawy Fotografii Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego został przełożony na dzień 18 grudnia 2021 r. na godz. 16:00.

Na wernisażu zostaną wręczone medale oraz dyplomy ŁTF za Twórczość Artystyczną.
Dla przypomnienia - Serdecznie zapraszamy w sobotę, 18 grudnia, na godz. 16:00 do Galerii Fotografii im. Eugeniusza Hanemana, ul. Piotrkowska 102.

ŁÓDZKIE TOWARZYSTWO FOTOGRAFICZNE

AMBASADA WĘGIER W WARSZAWIE

MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH I HANDLU WĘGIER

INSTYTUT LISZTA - WĘGIERSKIE CENTRUM KULTURY WARSZAWA

Serdecznie zapraszają na wystawę fotografii „Naturalne skarby Grupy Wyszehradzkiej”,
do Galerii Fotografii im. Eugeniusza Hanemana, Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego w Łodzi, ul. Piotrkowska 102,
wystawę można w terminie, od 30 listopada do 12 grudnia 2021 r.
Wernisaż wystawy dnia 30 listopada o godzinie 18:30.

Autorzy zdjęć:

Związek Polskich Fotografów Przyrody
Miron Bogacki, Adam Buszko, Tomasz Fijołek, Katarzyna Gubrynowicz, Przemysław Jośko,
Małgorzata Książkiewicz, Łukasz Koba, Michał Kość, Marcin Lenart, Michał Ludwiczak,
Maciej Pietrzak, Dariusz Przybyła, Zygmunt Urzędnik

Serdecznie zapraszamy

Łódzkie Towarzystwo Fotograficzne

Maciej Ryszka

„PRZECIĄGŁYM SPOJRZENIEM FOTOGRAFIA NIERÓWNOWAGI”

Wernisaż wystawy o godzinie 18:30, 16 listopada 2021 r. w Galerii Fotografii im. Eugeniusza Hanemana, w Łodzi. ul. Piotrkowska 102.

W 1952 roku Henri Cartier-Bresson wydał swoją książkę „Moment decydujący” zawierającą 126 fotografii oraz poprzedzający je obszerny tekst będący wykładnią koncepcji artystycznych autora. Wśród nich znajdujemy definicję terminu będącego tytułem książki a za razem podstawową metodą twórczą Cartier-Bressona: „Dla mnie fotografia jest równoczesnym rozpatrywaniem, w ułamku sekundy, znaczenia zdarzenia, jak również organizacja form, które nadają takim zdarzeniom ich właściwy wyraz". W wywiadzie z 1957 roku fotograf precyzuje znaczenie terminu: „Jest taki kreatywny ułamek sekundy podczas robienia zdjęcia. Twoje oczy muszą zobaczyć kompozycję lub wyraz, jaki zaoferuje ci życie i musisz wiedzieć z udziałem intuicji, kiedy wyzwolić migawkę. To jest moment, w którym fotograf jest kreatywny. Ach… Ten moment… Przegapiłeś go i jest stracony na zawsze…”. I dalej: „Wewnątrz ruchu jest jeden moment, kiedy wszystkie elementy są w równowadze. Fotografia musi docenić ważność tego momentu i zatrzymać je w owej równowadze.” Za trafnością tej metody oczywiście przemawiają genialny dorobek Cartier-Bressona. Ale czy tak naprawdę owa metoda jest jedyna właściwa?

Spójrzmy na bodaj najsłynniejszy przykład momentu decydującego w fotografii Henri Cartier-Bressona zatytułowanej „Za dworcem Saint-Lazare” (Paryż, 1932). Skacząca przez kałużę postać z pewnością jest uchwycona w jej momencie decydującym, tuż przed dotknięciem lustra wody; doskonała symetria odbicia w wodzie, świetna kompozycja obrazu. Mnie jednak zawsze intrygowała postać znajdująca się na tej fotografii centralnie w kadrze, w jego głębi. W opozycji do skaczącego nad wodą przechodnia sprawia wrażenie od dawna zadomowionej w tej dziwnej przestrzeni. Z pewnością człowiek ten nie doświadcza teraz swojego momentu decydującego. Czy tajemnica jego rzeczywistości jest jednak przez to mniej warta poznania i opowiedzenia?

W życiu większości ludzi nie dominują momenty decydujące. Nie doświadczają tego szczególnego rodzaju równowagi, raczej jej ciągłego zaburzenia. Esencją życia nie jest, więc wyłącznie kwintesencja chwili a rozciągnięty w czasie stan momentów pomiędzy (termin przypisywany Robertowi Frankowi), permanentnej nierównowagi.

Wystawa Iwony Aleksandrowicz „ Retrospekcje” film natychmiastowy, techniki szlachetne Moniki Cichoszewskiej „Zanurzenia” ambrotypy
Galeria Fotografii im Eugeniusza Hannemana, Łódzkie Towarzystwo Fotograficzne, ul. Piotrkowska 102, Łódź
Wernisaż odbędzie się 20 listopada 2021r. o godzinie 16:00 wystawa czynna od 20 listopada do 29 listopada 2021r.

IWONA ALEKSANDROWICZ

urodzona w 1971 roku. Była tłumaczka przysięgła języka niemieckiego i menedżerka ds. reklamy dużego międzynarodowego koncernu. W 2010 roku całkowicie zatraca się w fotografii portretu i aktu. Od 2013 roku fotografuje wyłącznie techniką analogową, aparatami średnio- i wielkoformatowymi. Jest samoukiem w zakresie techniki fotografowania aparatami tradycyjnymi oraz wywoływania zdjęć w tradycyjnej ciemni. W 2014 roku zainteresowała się techniką filmu natychmiastowego. Zdjęcia o charakterze malarskim, wykonane w tej technice, są szczególnie cenione przez wielu odbiorców. Członek i ambasador na Polskę międzynarodowej grupy fotograficznej „Echiquier”. Jej Prace były pokazywane na wielu wystawach indywidualnych i grupowych w Polsce (Szczecinek, Wrocław, Warszawa) i zagranicą (Hiszpania, Francja, Włochy, Irlandia, Argentyna)/ Laureatka i finalistka licznych polskich i międzynarodowych konkursów fotograficznych.

„RETROSPEKCJE”
Większość prac, pokazanych na wystawie Iwony Aleksandrowicz to filmy natychmiastowe. Stanowią one retrospekcję tego rodzaju twórczości Autorki od 2013 r, gdy zafascynowały ją plastyka i barwy filmów natychmiastowych, tworzonych przez Paolo Roversiego czy Marca Lagrange. Dopełnienie stanowią autorskie odbitki stykowe: srebrowe, tonowane selenem, cyjanotypia, tonowana czarną herbatą. Ta wystawa to głównie hołd technice, która paradoksalnie święci swój tryumfalny powrót i zainteresowanie przez szersze grono twórców, podczas gdy dwóch najbardziej liczących się producentów filmów natychmiastowych: Polaroid i FujiFilm rezygnują z produkcji filmów wielkoformatowych. „Fascynacja procesem zdjęć natychmiastowych trwa nieprzerwanie także w erze cyfrowej: unikalny charakter zdjęć, kolory i nieostrości, szczególna "patyna" materiału - a przede wszystkim oczywiście sam proces powstawania każe wciąż nowym generacjom artystów sięgać po tą starą technikę. Tak jak Marina Abramovic, Manuel Alvarez Bravo, Lucien Clergue, Charles Eames, Walker Evans, Gisele Freund, Ralph Gibson, Gottfried Heinwein, Les Krims, Sally Man, Robert Mapplethorpe, Will McBride, Mark Morrisroe, Helmut Newton, Robert Rauschenberg, Jan Saudek, Stephen Shore, Jeanloup Sieff, William Wegman i Minor White - wymieniając tylko niektórych artystów polaroidowych - także Iwona Aleksandrowicz zafascynowała się fotografią natychmiastową.Skąd bierze się magia jej portretów? Zatrzymana energia fotograficznego momentu? Poezja spojrzenia? Bezpośredniość? Ciepło kolorów? Do dzisiaj nie można zupełnie wyjaśnić magii techniki polaroida. Julian Schnabel, malarz, który także fotografował polaroidy, wyraził to kiedyś tak: "It's about life". To jest ta bezpośredniość, która przekonuje także w przypadku polaroidów Iwony Aleksandrowicz. To jest nostalgia, która nie oznacza jednak ucieczki od teraźniejszości: wprawdzie kosztowne kostiumy, fantastyczne fryzury portretowanych wyglądają, jakby chodziło o modę z innej epoki, jednakże nie zanurzamy się całkowicie w przeszły świat, lecz poruszamy się pomiędzy rzeczywistością a fantazją, nierzadko naładowaną erotycznie. Także bliskość do fotografii mody zachwyca w tych portretach, fotografowanych wielkim formatem (aparatem Graflex Speed Graphic na materiale Fujifilm FP-100C): zmysłowe, egzotyczne, orientalne kostiumy przenoszą nas także pod względem geograficznym w zupełnie inne sfery. Urodzona w 1971 r polska fotografka, Iwona Aleksandrowicz, wie, jak owinąć sobie odbiorcę wokół palca”.
Marc Peschke „Photoklassik”

www.iwonaaleksandrowicz.com

MONIKA CICHOSZEWSKA
W 2017 roku znalazła się w gronie wybranych w międzynarodowym konkursie DEBUTS 2017 i wzięła udział w prestiżowej wystawie w Lille, w Galerii Maison de la Photographie. W 2021 roku otrzymała główną nagrodę „Wystaw się” w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu. Jej prace były wystawiane w VI Piotrkowskim Biennale Sztuki oraz na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Francji, USA i Hiszpanii. Finalistka międzynarodowych konkursów FAPA, TIFA, APA, ND, MIFA, Spider, Art Limited. Od 2021 Członkini Fotoklubu Rzeczpospolitej Polskiej Stowarzyszenie Twórców. Fotografuje wielkoformatowymi aparatami i camerą obscurą. Jest zwolenniczką pracy w ciemni, procesów manualnych i chemicznych w fotografii. Szczególne miejsce w sferze jej zainteresowań zajmuje technika mokrego kolodionu, którą wybrała jako medium przekazu artystycznego.
„ZANURZENIA”