Eugeniusz Haneman - 10 rocznica śmierci

  • Warsztaty fotograficzne indywidualne i grupowe dla młodzieży i dorosłych
    Warsztaty fotograficzne indywidualne i grupowe dla młodzieży i dorosłych
  • Magia Dnia 2024
    Magia Dnia 2024
  • Julian Sojka - W ostatnim momencie
    Julian Sojka - W ostatnim momencie
  • MISTRZOWSKIE WARSZTATY – Zbigniew Wichłacz – Człowiek w przestrzeni miejskiej
    MISTRZOWSKIE WARSZTATY – Zbigniew Wichłacz – Człowiek w przestrzeni miejskiej

Artykuły

Eugeniusz Haneman - 10 rocznica śmierci

Szanowni Państwo, Szanowne Koleżanki i Szanowni Koledzy,

Wczoraj przypadała 107. rocznica urodzin Eugeniusza Hanemana, wybitnego fotografa i Patrona Galerii Fotografii ŁTF. Dla naszej społeczności Towarzystwa był on nie tylko mistrzem w sztuce fotografii, ale także "starszym kolegą", który zawsze znalazł czas na serdeczną rozmowę oraz chętnie dzielił się swoją niezwykłą wiedzą i doświadczeniem.

Poniżej przedstawiamy kilka słów, które przypominają nam o niezwykłych przeżyciach oraz drodze życiowej "Naszego" Genia.

Eugeniusz Haneman, urodzony 14 kwietnia 1917 roku w Warszawie, był wybitnym polskim fotografem, operatorem filmowym oraz cenionym wykładowcą akademickim. Jego prace są szczególnie znane z dokumentowania wydarzeń Powstania Warszawskiego.

Już od 1931 roku Eugeniusz Haneman rozpoczął swoją przygodę z fotografią, a jego debiut miał miejsce w 1934 roku na wystawie fotografii sportowej. Po ukończeniu liceum fotograficznego w 1937 roku, gdzie miał przywilej być uczniem Mariana Dederko, rozpoczął swoją karierę zawodową. Pierwsze lata pracy poświęcił głównie na pejzaże i portrety, najpierw w zakładzie "
„Portret przy Kawie”, a potem w ekskluzywnym atelier „Van Dyck” przy Alejach Jerozolimskich w Warszawie.

Podczas Powstania Warszawskiego, jako fotoreporter Delegatury Rządu na Kraj, Eugeniusz Haneman dokumentował wydarzenia w Śródmieściu i na Powiślu, często współpracując z Sylwestrem Braunem pseudonim „Kris”. Dzięki jego determinacji udało się uratować 15 rolek filmów z powstania, które zostały przekazane do Muzeum Warszawy. 237 fotografii Eugeniusza Hanemana z tego okresu znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Powstania Warszawskiego.

Sam Eugeniusz Haneman wspominał po latach, że stał się fotografem powstania przypadkowo. Odcięty od swojego mieszkania przez wybuch walk, spotkał na ulicy Nowy Świat Kazimierza Greigera, właściciela sklepu fotograficznego. Greiger wręczył mu aparat i klucze do magazynu sklepowego, sugerując, że powstanie nie potrwa długo. Zaproponował również Eugeniuszowi Hanemanowi współpracę z Delegaturą Rządu, która potrzebowała ludzi do dokumentowania wydarzeń. To spotkanie zainicjowało jego udział w dokumentowaniu historii.

Po zakończeniu wojny Eugeniusz Haneman przeniósł się do Krakowa, gdzie pracował jako operator w Instytucie Filmowym. Później, na zaproszenie Antoniego Bohdziewicza, trafił do Łodzi, gdzie został zatrudniony w Wytwórni Filmów Oświatowych. Przez lata 1953–2005 był wykładowcą fotografii na łódzkiej Szkole Filmowej, równocześnie pracując jako operator w Polskiej Kronice Filmowej w Krakowie. Po likwidacji krakowskiego Instytutu Filmowego powrócił do Łodzi.

Eugeniusz Haneman był członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików od 1947 roku (legitymacja nr 25) oraz od 1950 roku członkiem Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego, a od 1998 roku członkiem honorowym. Brał udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w latach 1934–1999, zdobywając liczne nagrody i odznaczenia.

W 2013 roku imieniem Eugeniusza Hanemana nazwana została Galeria Fotografii Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego.

Zmarł 15 stycznia 2014 roku w Borzęcinie Dużym koło Warszawy i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim. Jego wkład w dokumentowanie historii oraz sztukę fotografii pozostaje niezapomniany i inspiruje kolejne pokolenia.